Gosse DrentVoor Bond-liefhebbers is weinig zo leuk als het bezoeken van locaties. Met het bezoeken van een locatie treed je in de voetsporen van James. Voor een fractie van een seconde zie je de wereld vanuit zijn oogpunt. Vorige maand waren Jorrit en ik in Londen en hebben we met onze Engelse mede-fans binnen 72 uur de hele stad doorkruist.
Donderdag: Entree in Londen
Afgelopen november schreef ik een uitgebreid reisverslag van mijn aanwezigheid bij de première van No Time To Die (2021). Helaas kon Jorrit niet aanwezig zijn vanwege de coronapandemie, waardoor we bleven zitten met twee ongebruikte Eurostarkaarten. Nu het voorjaar is aangebroken en de zon weer schijnt vonden wij het hoogtijd om de thuisstad van James Bond op te zoeken.
Nadat we waren aangekomen in Londen, de spullen in het hotel hadden gedropt en wat hadden gegeten bij Shakespeare’s Head, was het tijd om Engelse collega’s op te zoeken in de pub. Jorrit had van tevoren contact gehad met Ajay Chowdhury (co-auteur van Some Kind Of Hero), die ons introduceerde aan de andere Bond-fans aan tafel.
Die avond is ieder aspect van de franchise wel besproken. We hebben het gehad over Ian Fleming, de films en fan-projecten. Alain J. en Gilian J. Porter zaten aan tafel met hun net geschreven Bond-boek The James Bond Lexicon, daarin staat alles wat je moet weten over James Bond en de wereld er omheen. Er was een presentator van de The James Bond from A to Z Podcast, daarin wordt de volledige franchise op alfabetische volgorde doorgenomen. Ze zijn begonnen met Ken Adam, Maud Adams en Michael Apted en op moment van schrijven zijn ze bij de letter N. Waar Never Say Never Again (1983) niet mag ontbreken, tot slot was Scott van de SpyHards er ook.
Ik, en ik denk dat ik ook voor Jorrit kan spreken, heb ontzettend genoten met het leren kennen van andere Bond-fans. Er zijn altijd onderwerpen waar je het over eens bent of waar je juist van elkaar afwijkt. Wat het onderwerp ook is, je kunt je er samen geweldig in verdiepen en over lachen.
Later die avond heeft Ajay ons meegenomen door Londen en liet hij ons verschillende Bond-locaties zien. Met de release van No Time To Die vorig jaar was er weer genoeg te bekijken en Ajay liet duidelijk merken dat hij zijn stad goed kent. Over ieder gebouw wist hij wel iets te vertellen; of het nou de gentelemen’s club van Ian Fleming was of het poortje waar Silva uit komt lopen in Skyfall (2012), de Londense Bond-topografie zit weer vers in onze hoofden. We sloten de avond af met een pizza en Jorrit en ik waren goed opgewarmd voor dag twee.
Vrijdag: Maten opmeten bij Turnbull & Asser
De volgende ochtend zijn Jorrit en ik direct na het ontbijt naar Waterstones gegaan, om daar de speciale editie van With A Mind To Kill (2022) te kopen. Op de tweede verdieping was een speciale tafel ingericht met een bureau en allerlei ‘aanwijzingen’ uit het verhaal. Er was een hele setting voor Horowitz’ laatste boek gecreëerd. Zo lagen er krantenkoppen op tafel en hingen foto’s aan een kaart op een statief.
Hierna was het tijd voor mijn favoriete onderdeel van elke Londen-trip die ik maak; Jermyn Street, en dan vooral Turnbull & Asser. Jorrit was er nooit eerder geweest, maar die vond het net zo indrukwekkend als toen ik er voor de eerste keer binnenstapte als vijftienjarige scholier. De sfeer was even prettig als altijd en Elvis was er wederom om ons rond te leiden.
Elvis was bereid ons te helpen bij onze video en haalde (letterlijk) alles uit de kast om me een echte James Bond te laten zijn. Zoals je in de video boven aan dit reisverslag ziet heeft hij me het hemd en de strik van Casino Royale (2006) laten passen en ons verteld hoe je een strik op een gemakkelijke manier – mooi en symmetrisch – kan knopen.
Het Casino Royale-hemd heeft een unieke kraag en wordt door 007 gedragen wanneer hij het aan de pokertafel opneemt tegen Le Chiffre. Het hemd voelt erg zacht aan als je het draagt. De strik is van shantoeng zijde en Craig draagt hem iconisch loshangend om zijn nek op de poster van de film.
Turnbull & Asser is zeker niet de enige Bond-winkel in Jermyn Street, rechts van hen zit Crockett & Jones. Sinds Skyfall (2012) is C&J, op hoogstpersoonlijk verzoek van Craig, onderdeel van Bonds kledingkast. De Nederlandse storemanager vertelde me dat Daniel zelf liefhebber is van het merk en daarom de producenten vroeg of hij het merk in zijn James Bond-films kan dragen. Geinig detail is dat Crocket & Jones het pand huurt van de buren, dus met een trap achter in de winkel kom je zo uit bij Turnbull & Asser.
Meer over ons bezoek bij Turnbull & Asser vind je in dit artikel:
VIDEO Turnbull & Asser: De stijl van Casino Royale
Ook de medewerkers van C&J zijn gepassioneerd over hun relatie met Bond. Een van de medewerkers droeg een das uit Tomorrow Never Dies (1997) en we hebben lang gepraat over de schoenen in de films. Zo draagt Craig in de finale van Skyfall de bruin leren Islay met een stevige zool. Die passen goed in het ruwe terrein op het landgoed. Een paar schoenen die ik zelf erg mooi vind is de Camberley. Ik ben er sowieso altijd groot fan van als Bond gespschoenen draagt, aangezien Bond volgens Fleming een hekel heeft aan veters. Het design van de schoen spreekt me, net als de rest van die outfit, erg aan.
Sinds kort is er een speciale schoen in Crockett & Jones: de James. Deze schoen wordt niet gedragen in een film, maar is gemaakt ter ere van het personage James Bond.
Na ons bezoek aan Jermyn Street racete we door naar onze volgende afspraak met Peter Brooker (From Tailors With Love). Het duurde bij mij even voordat het binnenkwam, maar Peter, Jorrit en ik stonden voor de brug uit No Time To Die. Bond praat daar met M over de terugkeer bij de geheime dienst. Onbedoeld maakte Peter een foto van Jorrit en mij die in zo’n houding dat we M en Bond nadeden.
Helaas zat de dag er na deze gezellige middag met Peter alweer op en was het tijd om te gaan eten. Per toeval kwamen we een onwijs lekker Indiaas restaurant tegen waar we goed hebben gegeten. Mocht je ooit in de buurt van Hyde Park zijn, dan is Chourangi zeker een aanrader. Na het eten wilden we eigenlijk nog naar de inside rooftop garden van Rules, maar dat ging helaas niet meer. Dat maakte de reis echter geen minder groot feest. De volgende dag hebben Jorrit en ik de trein van Londen naar Rotterdam gepakt en zat het avontuur er helaas alweer op.
Corneel Vanfleteren
Reageren