Gosse DrentDe rechten van de originele Ian Fleming-boeken komen binnen afzienbare tijd in het publieke domein. Niet gek dan Ian Fleming Publications verder kijkt dan James Bond om haar bestaansrecht te garanderen. Hoe spelen ze daar nu al op in?
Bond staat centraal, maar is geen hoofdpersoon
Met het einde van de exclusieve rechten van de originele James Bond-romans in zicht, is het niet vreemd dat Ian Fleming Publications nieuwe verhaallijnen opzet in de wereld van 007. IFP kan nu nog teren op een dubbele inkomstenstroom van zowel Ian Flemings romans, als dat van vervolgschrijvers met nieuwe verhalen. Maar na 2034, 70 jaar na de dood van de schrijver, worden zijn werken (op Thunderball uit 1961 na) publiek domein. Iedereen mag dan zijn eigen Bond-verhalen gaan schrijven of kopieën gaan maken van de originele Ian Fleming-boeken.
De verkoopcijfers van vervolgromans doen het aardig, maar ze hebben nooit de enorme populariteit van de originele boeken bereikt. Tevens worden ze overschaduwd door de filmreeks die zelfs na 60 jaar nog steeds fenomenaal succesvol is. Gezien de oorsprong van James Bond, literair en niet filmisch, moet dat een beetje prikken.
Met deze toekomst in het vizier zijn dit soort nieuwe personages en verhalen dus nodig. Hoe gek het ook klinkt, nieuwe originele personages moeten het gat voor Ian Fleming Publications gaan opvullen. Geen gek idee om een verhaal te schrijven rond de vermissing van 007. James Bond staat nog wel centraal, maar is in Double Or Nothing niet de hoofdpersoon.
Tekst gaat verder onder de foto.
Wat gebeurt er met de originele Fleming-tijdlijn?
Iedere schrijver die Ian Fleming opvolgt staat voor een moeilijke vraag: In welke tijd laat ik mijn verhaal afspelen? Een boek dat zich in de jaren 50 of 60 afspeelt is wellicht authentieker aan de wereld van Fleming, maar kan vandaag de dag ook achterhaald aanvoelen. Welke keuze heeft Double or Nothing auteur Kim Sherwood gemaakt?
Zonder pardon schuift Sherwood het hele Bond-universum op naar de moderne tijd. Dit hebben we vervolgschrijvers vaker zien doen. John Garder zijn deed hetzelfde in zijn verhalen. Maar waar Garder de wereld van Fleming opschoof zodat zijn verhalen naadloos zouden aansluiten, speelt Double or Nothing van Sherwood zich af in de nabije toekomst. Je voelt de problemen waarschijnlijk al aankomen.
Gardner had de geopolitieke wereld met zich mee. In zijn tijd bestond de Sovjet-Unie nog en zelfs de Tweede Wereldoorlog was nog niet zo lang geleden. Maar voor de wereld van Sherwood moeten we wat logica inleveren. De verwijzingen naar The Living Daylights (1966) in Double Or Nothing zijn op zijn minst vreemd. In de jaren 60 van de vorige eeuw stond de Berlijnse muur er nog en speelde de Koude Oorlog volop. Ik vraag me af waarom Sherwood niet koos voor een nieuwe, schone tijdlijn waarmee ze alle vrijheid van de wereld heeft. Dat deed Jeffrey Deaver voor zijn Bond-boek Carte Blanche (2011). Een vervolgboek dat vaak wordt geprezen.
De toekomst
Ian Fleming Publications heeft deel 2 en 3 van de zogeheten Double O-serie al aangekondigd. Het is duidelijk dat de kip met de gouden eieren wordt geslacht en er een nieuw verdienmodel nodig is. Dat moet vast frustrerend zijn voor IFP, maar laten we eerlijk zijn, ze genieten al geruime tijd van het werk van een ander.
Het zal me niet verassen als we in de toekomst meer experimenten van IFP kunnen verwachten. Naar mijn mening kan dit ook prima. In het verleden waren de Young Bond-boeken een groot succes. Als IFP haar bestaansrecht wil garanderen zullen ze met dit soort nieuwe ideeën aan de slag moeten. Of dat een succes is of niet lees je in later op onze website.
Jorrit van der Valk
Corneel Vanfleteren
Reageren