Gert Waterink
HBO Television staat bekend als het kwalitatief hoogstaandere alternatief voor Netflix. En het moet gezegd worden, TV-series als The Wire, Westworld, Sex & The City, True Detective, The Deuce en Game Of Thrones vinden gretig aftrek op Nederlandse TV en streaming services (In Nederland wordt al het HBO-materiaal uitgezonden door Ziggo GO).
Maar HBO maakt niet alleen series. De tak HBO Films brengt ook regelmatig zeer interessante TV-films uit. En ons viel natuurlijk de biopic My Dinner With Hervé op. Is deze biografie over Hervé Villechaize net zo’n succes als recente HBO biografie-films Behind The Candelabra en Game Change?
Een dynamische journalist als tegenwicht
Voor de Bond-fan is het natuurlijk uitkijken naar alle scènes die The Man With The Golden Gun behandelen. Ook wijlen Sir Roger Moore was in 2017 op Twitter erg benieuwd wie Bond zou gaan spelen. Deze details zijn leuk, maar hiervoor hoef je My Dinner With Hervé eigenlijk niet te kijken. De film gaat toch écht over Hervé’s gehele levensloop. HBO Films heeft dan ook alles uit de kast gehaald om zijn moeilijke leven in begrijpelijke, hapklare stukken te presenteren.
Vanuit het perspectief van het laatste grote interview dat de fictieve journalist Danny Tate had met Hervé Villechaize (gebaseerd op het leven van journalist/regisseur Sacha Gervasi), zien we hoe hij als jong kind tot aan z’n zelfmoord op 4 september 1993 omgaat met zijn primordiale dwerggroei.
Het helpt daarbij dat het karakter Danny Tate ietwat geromantiseerd is ten opzichte van Sacha Gervasi zelf. De Noord-Ierse acteur Jamie Dornan speelt namelijk een aan alcohol verslaafde Tate, waardoor ook hij te kampen heeft met de nodige strubbelingen in zijn carrière. Het zorgt aanvankelijk voor flink wat irritaties, en vooral veel onwil tussen Villechaize en Tate om nader tot elkaar te komen. Met behulp van flashbacks die teruggrijpen naar enkele van Hervé’s moeilijke momenten in z’n leven, en stevige, goed geschreven conversaties tussen het tweetal, bloeit er uiteindelijk tegen wil en dank alsnog een vriendschap op.
Een dramatische jeugd
Daarbij is het voor de Bond-fan interessant om te zien dat Hervé’s moeder tijdens de Britse première van The Man With The Golden Gun wegloopt. Uit schaamte zoals uiteindelijk blijkt. Vooral de zeer moeilijke relatie tussen Hervé en z’n ouders komt goed uit de verf. Moeder Evelyn Villechaize kon het erg moeilijk verkroppen dat zijn zoon primordiale dwerggroei had. Met als gevolg dat vader André alles in het werk stelde om met behulp van zeer pijnlijke operaties en infusen Hervé sneller te laten groeien. Overigens zonder succes.
De verstoorde jeugd van Villechaize draagt later bij aan veel mentale problemen die hij op de sets van The Man With The Golden Gun en Fantasy Island zal meemaken. Zo is bekend dat de acteur verslaafd was aan seks en erg neurotisch en narcistisch uit de hoek kon komen. Het vastlopen van liefdesrelaties, de ontwrichtende gevoelens van jaloezie ten overstaande van acteur Ricardo Montalbán (gespeeld door Andy Garcia) en de vele ruzies laten dat duidelijk zien. Toch mist er iets aan de vertolking door acteur Peter Dinklage. Aan z’n acteerprestatie zal het niet liggen -de helse pijnen en zware benauwdheidsaanvallen waar Villechaize onder leed- weet Dinklage perfect uit te beelden.
Goede Dinklage, maar niet steengoed
Nee, het zal voornamelijk Dinklage’s meer geaccepteerde dwerggroei zijn anno 2018. Zijn serieuze rollen in onder andere Game Of Thrones doen menigeen zijn kleine gestalte vergeten. Iets wat perfect past in de huidige geëmancipeerde #MeToo-wereld. En daar gaat het een beetje mis in zijn rolprent als Hervé Villechaize. Voeg daaraan toe een andere vorm van dwerggroei waaraan Dinklage lijdt, achondroplasie, en het geheel komt in de film soms wat geforceerd over.
Een interessant, maar geen onvergetelijk verhaal
Los van Dinklage’s rol in deze TV-film, leent het verhaal van Hervé Villechaize zich misschien ook net wat minder voor een verfilming dan bijvoorbeeld het verhaal omtrent presidentskandidaat John McCain en z’n keuze voor Sarah Palin als running mate (Game Change, 2012) en Michael Douglas’ natuurgetrouwe interpretatie van de zeer kleurrijke Liberace (Behind The Candelabra, 2013). Niet voor niets is ervoor gekozen om de rol van de interviewende journalist in My Dinner With Hervé veel interessanter te maken dan die in werkelijkheid was.
Toch blijft My Dinner With Hervé nog overeind staan. Het is geen meesterwerk uit de HBO-stal, maar weet met scherpe dialogen, stabiel acteerwerk en een standaardverhaal toch nog toe te werken naar een bevredigend einde. Een einde dat natuurlijk culmineert in de zeer dramatische zelfmoord van de zeer kleurrijke Hervé Jean-Pierre Villechaize, zoals hij voluit heette.
Jasper Hartog
Gosse Drent
Reageren