Het algemene filmpubliek kent de man vooral van zijn project Seven Up!, waarin hij al sinds 1964 elke zeven jaar dezelfde mensen volgt en daar in documentaire-stijl verslag van doet. En dat doet Michael Apted nu al meer dan vijf decennia lang. Een gewichtig project, dat een heel mooi tijdsbeeld geeft van het Britse leven sinds 1964.
Meer vrouwen in het kijkerspubliek
Niet geheel verrassend werd Michael Apted in het najaar van 1997 aangetrokken door, vooral, producer Barbara Broccoli om de negentiende James Bond-film in de filmreeks te regisseren. Een relatief bijzondere keuze, aangezien hij tot dan vooral een drama-regisseur was die nog nooit een actie-blockbuster had geregisseerd.
Maar volgens Michael Apted hadden de Bond-producers een duidelijk plan voor ogen: meer vrouwen in het kijkerspubliek. Dus al jaren voorafgaande aan #MeToo, werd er een begin gemaakt, vanuit marketing-oogpunt, om een James Bond-film te vermarkten voor een breder, meer vrouwelijker publiek.
Michael Apted zei in een interview deze week met The Hollywood Reporter het volgende over:
Ik denk eerlijk gezegd niet dat er vanuit marketing-perspectief meer vrouwen het publiek in getrokken kunnen worden. We hebben alles geprobeerd met The World Is Not Enough. Maar als puntje bij paaltje komt is het vooral iets voor vaders en zoons. Het is zo dat vaders vaak hetgeen aan hun zoons laten zien wat zij keken toen ze net zo oud waren als hun zoons nu.
En meer vrouwen in toonaangevende rollen
Ook al had ‘M’ (Judi Dench) in The World Is Not Enough een grotere rol en bleek de kwade genius toch echt Elektra King te zijn (Sophie Marceau), de film werd door critici nog wel als onevenwichtig gezien. Pas twee of wat Bond-films later leek de formule-focus op vrouwen als zijnde meer intellectueel gelijkwaardig aan mannen- wat meer z’n vruchten af te werpen. Met de Bond-films in het tijdperk Craig werden de films serieuzer en kregen alle vrouwen wat meer balls. Michael Apted: “Maar de trend ging door en werd pas echt groots uitgevoerd zo’n twee films naar mij toen Sony Pictures de films gingen financieren. Zij gingen ook nog meer geld aan special effects besteden”.
Over Bond: “Ik doe er niet nog eens één!”
Maar toch ook kritiek
Overigens is Apted niet zondermeer positief over de Bond-films. Zo vindt hij, ondanks de serieuze thema’s die hij zelf behandelt, dat de Bond-films wat te serieus worden: “De franchise zal altijd een bepaalde vaste formule aanhouden. Zeker, anders Bond-acteurs brachten een zekere dosis humor mee, en anno nu heb ik dat wat liever. Nu zijn de films behoorlijk zware kost geworden, zoals de wereld waarin we nu leven. Dus de producers zullen de toon wat moeten aanpassen om de films ‘fris’ te houden. De films met Brosnan waren relatief luchtig en Connery was erg grappig”.
En wellicht daarom is Apted ook relatief zeker van zijn zaak en zal hij niet snel een volgende Bond meer regisseren: “Ik doe er niet nog eens één!”. Maar los van de kritische blik van Apted over de staat van de huidige Bond-films, is het toch echt hijzelf die probeerde een serieuzere toon voor Pierce Brosnan te ontwikkelen. The World Is Not Enough zou gezien kunnen worden als een soort ‘eerste test’ voor de Bond-films die na Brosnan op stapel stonden. Meer vrouwen, meer emotioneel drama, meer gevoeligheden, meer menselijkheid, Apted probeerde het in elk geval voor ‘zijn’ Bond-film.
Zoals al gememoreerd door mij was The World Is Not Enough vooral voor mannen een feest. Al dan niet zo bedoeld was het de meest sexy Bond aflevering.
Interessant om te lezen dat de marketing strategie destijds mislukte. Met humor hebben mannen doorgaans succes bij vrouwen. Waarom uitgerekend Bond dat losgelaten heeft?
Michael Apted lijkt er niets op tegen te hebben en vindt het inmiddels ook wel tijd geworden dat de toeschouwer niet zwaarmoediger de zaal uitkomt dan die erin ging. Zou Barbara de Hollywood Reporter lezen?
Of Babs The Hollywood Reporter leest weet ik niet. Maar wat je zegt, ze kan een voorbeeld aan de stijl van Apted nemen. The World is Not Enough is trouwens mijn favoriet! Vele zijn het vast niet met me eens haha!
Je doet me een plezier, als de agenda het even toelaat, om te analyseren waarom de film je favoriet is. Pierce Brosnan snapte zelf niets van het verhaal, dus dat kan het niet wezen, haha!
Behalve dat er eindelijk weer eens een submarine voorbij komt en natuurlijk Denise Richards, en inderdaad een erg goede intro met de bootachtervolging (echt een Bond klassieker) tast ik verder nog even in het duister. O, jee, Vic Armstrong als second unit director was toen nog van de partij. Ik snap echt niet waarom die het veld moest ruimen met de komst van Daniel Craig. Alexander Witt vertaalt de actie iets minder interessant in beelden en decoupage, vind ik.