Corneel VanfleterenAf en toe komen verborgen schatten boven water. Nu lijkt er wederom een verloren gewaand stukje Bond-geschiedenis opgedoken te zijn. Het gaat om een muziektrack van muzikant Eric Clapton voor Licence To Kill (1989). We zijn niet zeker of het opgedoken stuk ook daadwerkelijk het stuk is dat Clapton maakte, maar het klinkt in ieder geval alsof het recht uit de film komt.
UPDATE: We zijn inmiddels een maand verder. Maar schrijvers Matthew Field en Ajay Chowdhurry, van het uitgebreide James Bond-boek Some Kind of Hero zijn in de materie gedoken en bevestigen dat het verloren gewaande nummer van Eric Clapton echt is! Dit is een fantastische ontdekking waarvoor we ze erg dankbaar zijn! Je kan hun hele onderzoek via de volgende link lezen!
Origineel artikel 23 februari 2022
Het was Clapton-fan Michael Sawin die het fragment deelde op zijn SoundCloud-account. Daar is het inmiddels verwijderd, maar kan hier nog worden teruggevonden. We zijn niet zeker over de echtheid van dat fragment, maar het staat wel vast dat Eric Clapton ooit een gooi deed naar de titelmuziek van een Bond-film. Op 9 februari 1989 kwamen Clapton, Michael Kamen, componist van Licence To Kill, en Bond-gitarist en sterkhouder Vic Flick bijeen in de Townhouse Studios in Londen om de track op te nemen. Volgens Michael Sawin ontving hij een cassettebandje met de muziek van een van de medewerkers van de studio. Dat is ook de reden waarom het zo helder klinkt, en niet alsof iemand stiekem een opname nog eens heeft opgenomen.
Embed from Getty ImagesVideoclip in de archieven?
Michael Kamen werkte al eerder samen met Eric Clapton, onder andere voor Lethal Weapon (1987). Deze nieuwe samenwerking voor Licence To Kill is dan ook niet vreemd. Auteur Jon Burlingame vermeldt in The Music of James Bond dat Clapton de dag erna samen met Vic Flick zelfs een videoclip opnam van het muziekstuk. Die videoclip heeft het daglicht nooit gezien. Volgens geruchten ligt de clip nog altijd ergens in het archief van EON Productions. EON zou vervolgens toch liever een muziekstuk met zang hebben gehad, waarna Claptons bijdrage naar de prullenmand werd verwezen. Uiteindelijk is er gekozen voor zangeres Gladys Knight om de titelsong te verzorgen.
Vic Flick sprak in 2009 met Permission To Kill over de samenwerking:
“Het was een onverwacht telefoontje. Michael Kamen zocht een donker gitaargeluid om de melodie en de improvisatie te complimenteren die Eric Clapton ging doen. Omdat hij wist dat ik vaak gitaar speelde met behulp van de lagere snaren, belde hij me voor de sessies. […] Eric speelde prachtig op de gitaar, en Michael werkte een prima arrangement uit. Ik deed mijn ding met een counter-thema in een lager register.”
Heilige Graal
Flick geeft in hetzelfde interview aan dat hij niet weet wat er met de muziekvideo is gebeurd. “Die video is nu de Heilige Graal voor Bond-liefhebbers en hij die hem vindt, zal het gouden licht zien!”, grapt hij. “Niemand weet waar de video is. De enige persoon waarvan ik dacht dat die het wel zou weten, is Michael Kamen. En die is sindsdien overleden, dus hij nam het geheim met zich mee.”
Een verloren gegaan geheim, tot nu dan misschien. Op Twitter is er onder Bond-liefhebbers druk overleg over de authenticiteit van het muziekstuk. De plotselinge verwijdering van het fragment op SoundCloud zou kunnen wijzen op het feit dat het authentiek is. Tegelijkertijd laat de zoon van Vic Flick via e-mail weten dat hij twijfelt over de echtheid van de track. Eigenlijk kunnen we als Bond-fans pas zeker zijn als de muziekvideo opduikt. Tot die tijd hebben we in ieder geval een mooie track om te beluisteren.
Jasper Hartog
Jorrit van der Valk
ik vind het klinken als een BOND james BOND muziek nummer