In een openhartig interview met The New Yorker vertelt Daniel Craig hoe moeilijk hij het aanvankelijk vond om zijn anonimiteit op te geven voor zijn rol als James Bond. De plotselinge bekendheid zorgde ervoor dat hij een tijdlang niet meer over straat durfde.
Met vijf James Bond-films op zijn naam heeft Daniel Craig bijna twintig jaar van zijn carrière gewijd aan de geheim agent. Sindsdien heeft hij rollen gekozen die een bewuste breuk lijken te markeren met zijn Bond-imago.
Of het nu als de zuidelijke detective Benoit Blanc in Knives Out (2019) is, of op Broadway als Macbeth, Craig zoekt het avontuur buiten 007. Zijn nieuwste project, de film Queer, is daarin een wederom een ander vertrekpunt. Gebaseerd op William S. Burroughs’ roman, speelt Craig een man in een complexe en intieme relatie met een jonge Amerikaan, vertolkt door Drew Starkey. De expliciete scènes maken het een van de gedurfdere rollen in Craigs carrière. Hij vertelt er alles over in dit interview met The New Yorker, al is hij ook openhartig over zijn periode als James Bond.
Het verlies van anonimiteit
Hoewel hij met trots terugkijkt op zijn tijd als Bond, was het geen eenvoudige reis. “De constructie van mannelijkheid die bij Bond hoort, was soms lachwekkend,” vertelt Craig. “Maar je kunt het niet belachelijk maken en verwachten dat het werkt. Je moet er volledig in meegaan.” Hij benadrukt dat het niet aan hem was om Bond te beoordelen, maar om het personage met integriteit te spelen. “Toen ik aan Bond begon, was ik één persoon. Nu ben ik een totaal ander mens.”
Craig geeft toe dat hij aanvankelijk moeite had met de druk die de rol met zich meebracht. “Op mijn 35e dook ik een diepe, donkere put in. Ik sloot mezelf op en voelde me paranoïde, met een reden. De aandacht was overweldigend.” Het verlies van anonimiteit trof hem hard: “Iedereen die beroemd wordt en een beetje hart heeft, rouwt om het leven dat ze hadden.” Toch vond hij een manier om ermee om te leven. “Op een gegeven moment besef je: je moet gewoon doorgaan.”
Bond bepaalt niet
Craig is openhartig over de uitdaging om andere rollen te spelen tijdens zijn tijd als Bond. “Na een Bond-film dacht ik: ‘Ik doe een ander project om mezelf op te frissen.’ Maar ik had daar gewoon geen energie voor.” Hij erkent dat sommige van die projecten “oké” waren, maar niet meer dan dat. Uiteindelijk leerde hij gas terug te nemen: “Ik dacht: ik heb geld, ik hoef niets. Neem een pauze, start een gezin, doe de dingen die nodig zijn.”
Hoewel Bond hem heeft gedefinieerd, weigert Craig zich door de rol te laten bepalen. “Intern bepaalt Bond niet wie ik ben. Iemand anders zal het personage ooit spelen, het leven gaat door. Het zal niets meer betekenen.” Tegelijkertijd is hij trots op wat hij heeft bereikt. “Mensen voelen zich ontzettend gepassioneerd over die filmreeks en dat is terecht.”
Embed from Getty ImagesVroeg verantwoordelijkheid
Craig prijst Barbara Broccoli, die hem al vroeg verantwoordelijkheden gaf. “Ze zei: ‘Klaag niet, praat met het hoofd van de afdeling.’ Dat gaf me het vertrouwen om dingen aan te pakken, hoewel ik dat vertrouwen eerder helemaal niet had.”
Met Queer en andere projecten zoekt Craig naar nieuwe manieren om zichzelf als acteur uit te dagen. “Ik had deze film niet kunnen maken toen ik Bond speelde. Het zou voelen alsof ik iets moest bewijzen. Nu doe ik het gewoon omdat ik het wil.”
Queer draait vanaf 13 januari 2025 in de bioscoop.
Reageren