Ik kan mezelf inmiddels al ruim een kwart eeuw Bond liefhebber noemen. De geboorte van mijn fan-zijn vind begin jaren negentig plaats. De oorzaak was de uitzending van Thunderball op de Nederlandse televisie.
Sindsdien heb ik alle films talloze malen gezien, alle Fleming boeken meerdere keren gelezen, de introducties van twee nieuwe Bond vertolkers meegemaakt en de premières van acht Bond films gevierd. Tegenwoordig doorloop ik mijn Bond fan-zijn in wat ik zelf bestempel als focusperiodes. Daarmee bedoel ik dat ik me soms een periode lang (van zo’n een á twee weken) focus op een bepaald element uit de James Bond canon. De afgelopen anderhalve week lag deze focus op The Man with the Golden Gun.
In deze “TMWTGG focusperiode” heb ik de film en de Blu-ray extra’s opnieuw bekeken, het Fleming boek herlezen en de bijbel Some Kind of Hero er nog eens op nageslagen. Toegegeven, The Man with the Golden Gun is niet Fleming’s beste werk. In tegendeel zelfs, het bungelt een beetje onderaan het lijstje van veel Bond liefhebbers.
Er zijn echter wel verzachtende omstandigheden waar we rekening mee moeten houden. Fleming schreef dit boek terwijl hij in slechte gezondheid verkeerde. Sterker nog, de uitgave van The Man with the Golden Gun is de ruwe versie van Fleming. Hij stierf voordat hij een of meerdere revisies kon uitvoeren en zijn kenmerkende Fleming stijl écht kon uitwerken. Het boek kent een mager plot, eendimensionale karakters en weinig gedetailleerde beschrijvingen zoals zijn eerdere boeken die wel hebben.
Maar daar wil ik het niet over hebben! Ik wil het hebben over een scene die nu nog steeds (ik heb het boek alweer dagen geleden uitgelezen) rondspookt in mijn gedachten. Ik heb het over de mislukte aanslag op M, gepleegd door niemand minder dan James Bond zelf.
Even voor degene onder jullie die het boek nog niet hebben gelezen (schaam jezelf!): aan het einde van het boek dat vóór The Man with the Golden Gun komt, You Only Live Twice, loopt 007 een hersenschudding op met geheugenverlies als gevolg. Hij verdwijnt van de radar en de Britse geheime dienst gaat ervan uit dat James Bond is overleden. In The Man with the Golden Gun duikt James Bond na meer dan een jaar plots weer springlevend op en wil hij M spreken. M gaat in op het verzoek, maar is wel op zijn hoede. Dat blijkt terecht. James Bond is door de Russen gehersenspoeld en heeft als missie gekregen om zijn oude chef te vermoorden. Een poging die dankzij een veiligheidsmechanisme in het kantoor van M gelukkig mislukt.
James Bond die probeert M te vermoorden…wat een geweldig idee voor Bond 25! Ik zie het helemaal voor me! Wel met een kleine aanpassing. James Bond lijdt niet aan geheugenverlies en is ook niet gehersenspoeld (dat vindt het publiek anno nu veel te ongeloofwaardig).
In plaats daarvan dwingt de schurk James Bond om zijn baas te vermoorden. En Bond ziet, om erger te voorkomen, zichzelf genoodzaakt dit te doen. Bijvoorbeeld omdat die gemenerik anders ergens een bom laat ontploffen. Bond redeneert logisch: liever één dode dan talloze onschuldige slachtoffers. De aanslag mislukt en Bond krijgt de kans zich te revancheren, net als in het boek.
Wat vinden jullie ervan? Een prima uitgangspunt voor de nieuwe Bond film, toch? Uiteraard moet een en ander nog verder worden uitgewerkt, maar ook daarbij wil ik de nieuwe regisseur best assisteren. Mijn honorarium valt reuze mee. Het is niet het meest briljante plot wat je kan bedenken voor Bond 25 maar het bevat wel origineel Fleming materiaal. En is dat uiteindelijk niet wat wij Bond fans allemaal het liefste zien?
Prima, idee Twan! Ik draaf zelf graag als second unit director op. In de jaren zeventig bliezen we als hobby met zelfgemaakte raketten en bommen de straat al op. Voor een fractie van wat toen nog kon in Nederland zit je tegenwoordig dezelfde dag nog achter de tralies, vermoed ik.
Eén vraagje! MI6 heeft het in de recente afleveringen al flink voor de kiezen gekregen. Je wilt ze nog meer kwellen?
Ik begrijp dat Universal de film ook graag in Rusland wil uitbrengen anders lijkt Poetin me eerder een aardig uitdaging. Jammer dat Robert Carlyle uit The World is Not Enough zijn Poetin-look inmiddels kwijt is. Wat mij betreft nog altijd het grootste understatement in de hele Bond serie.
Met je eens Gerard,
M16 heeft veel meegemaakt, in quantum of solace is M beschoten in Siena (door eigen bodygard bijna).
M16 is geëxplodeerd door SIlva + M overlijdt.
in Spectre is het hoofdkwartier weer ontploft maar dan met TNT.
De wereld van Bond is zelf ook steeds ruwer aan het worden dus van mij mogen ze nog meer kwelling krijgen. Dus aan jou de EER Twan om jou idee op te sturen naar de Broccoli Stage