James Bond Nederland
Home » Nieuws » Column: Taking some overdue holiday

Column: Taking some overdue holiday

Op een broeierige zomeravond schrijf ik deze column voor James Bond Nederland. De temperatuur in ons kikkerlandje heeft inmiddels epische proporties aangenomen die haast vergelijkbaar zijn met de hitte in de smeltovens van Auric Enterprises. De klokt tikt middernacht aan wanneer ik nog een slokje neem van mijn bier (sorry geen Heineken).

Terwijl ik met de ietwat plakkerige zweetvingers van mijn rechterhand het toetsenbord bedien, zwiert mijn linkerhand ongecontroleerd door de lucht op jacht naar muggen. Bij voorbaat dus mijn excuses voor eventuele typo’s in deze column.

De zomervakantie is nog niet eens op de helft (als docent ben ik gezegend met maar liefst vijf weken vrij) maar mijn reis voor dit jaar zit er alweer op. Ik ben net terug uit de Jura, een prachtige streek in Oost-Frankrijk nabij de Zwitserse grens. Meestal probeer ik mijn zomervakantie te combineren met een bezoekje aan een Bondlocatie. Dat zat er dit jaar helaas niet in.

007 heeft deze Franse streek voor zover ik weet nog niet bezocht. De dichtstbijzijnde Bondlocatie was al snel twee uur rijden en dat was met drie kinderen op de achterbank niet echt een optie. No worries, voor later deze zomer staat er nog een Bond gerelateerd tripje op de planning.

Overigens heeft een echte Bond liefhebber niet veel nodig om op vakantie de 007-vibes te voelen. De camping was gelegen aan een heldere rivier. Iedere keer wanneer ik hier doorheen liep, voelde ik me toch een beetje als Bond die in Doctor No Crab Key verkent. In plaats van Quarrel en de appetijtelijke Honey werd ik gevolgd door twee jongens van acht en tien. En de grot van Moidons deed me wel erg denken aan de ondergrondse schuilplaats van Kananga uit Live And Let Die.

De zomervakantie is voor mij ook een tijd om lekker wat boeken te verslinden. Dit jaar zaten er twee Bond titels in mijn gadgetloze reiskoffer: Forever And A Day en The 007 Diaries. Eerstgenoemde is de tweede Bondthriller van Anthony Horowitz (zie hier de James Bond Nederland recensie). Een vlot geschreven en vermakelijke toevoeging aan de literaire Bond canon.

Het uitgangspunt (een prequel op Casino Royale) is een aardige vondst, maar heeft eigenlijk enkel in de eerste paar hoofdstukken een functie. De personages van de Bond girl en schurk zijn aanvankelijk intrigerend, maar verliezen in de loop van het verhaal mijn interesse.

Ik heb meer genoten van The 007 Diaries. Voor de onwetenden onder jullie: tijdens de opnames van Live And Let Die werd Roger Moore gevraagd een dagboek bij te houden. Dit boek werd bij de première van Moore’s debuut als James Bond in 1973 uitgebracht. Ter nagedachtenis aan Moore’s overlijden in 2017 besloot de uitgever het boek opnieuw uit te brengen.

The 007 Diaries is perfect leesmateriaal voor op vakantie. Roger Moore weet met zijn kenmerkende gevoel voor humor regelmatige een glimlach op je gezicht te toveren. Ik denk niet dat een van de andere Bond vertolkers me eenzelfde ervaring had kunnen geven.

Achter de schermen bij Live and Let Die

Een dagboek van Connery over de productie van één van zijn Bondfilms; dat was waarschijnlijk 150 pagina’s aan geklaag over zijn ‘magere’ salaris en het Bond imago. Lazenby had met een dagboek over On Her Majesty’s Secret Service waarschijnlijk alleen zijn nachtelijke escapades beschreven en een door Dalton geschreven dagboek was ongetwijfeld een diepgravende analyse geweest van het personage James Bond.

Interessant, maar niet het luchtige leesmateriaal waarnaar ik op vakantie verlang. En anno 2018 zou een dagboek van Daniel Craig bestaan uit een reeks korte vlogs op een eigen YouTube kanaal. Phuyuck. Nee, wat dat betreft zou alleen Pierce Brosnan me nog kunnen verrassen.

En zo brei ik weer een einde aan mijn column voor deze maand. Je hebt het vast wel in de gaten; het is komkommertijd en dat laat ik met veel plezier doorschemeren in deze column. Volgende maand zijn we weer scherp en gedisciplineerd. Voor nu: fijne vakantie allemaal.

(c) The History Press 2017

 

Twan Arts

Twan Arts is van jongs af aan gepassioneerd door film in het algemeen en James Bond in het bijzonder. Met name de Bond films uit de jaren zestig behoren tot zijn favorieten. Hij publiceerde in 2015 het boek James Bond voor Dummies.

Reageren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.