Gert Waterink“James Bond Will Return!”. Elke Bond-film eindigt ermee in de aftiteling. Vanaf A View To A Kill werd het Bond-publiek dan wel niet meer geteased met de volgende Bond-titel, maar we konden vrolijk ademhalen; een nieuwe Bond-film zou er hoe dan ook komen.
En met dié wetenschap loopt elke Bond-fan weer als een tevreden man uit de bioscoop. In de tussenliggende periode -tussen twee Bond-films- blijft de fan-community een baken van plezier en zekerheid.
Lees bijvoorbeeld het prachtige reisverslag van columnist Twan Arts, waarbij hij met een vriend in no-time drie fantastische Bond-kastelen bezocht. Of de recente opening van 007 Elements waar redacteur Johan Antens in de gelegenheid was om wat nieuwe Bond 25-nieuwtjes te ontfutselen van enkele crew-leden. En wat te denken van podcast-redacteur Don Zuiderman, die zijn ervaringen tijdens een prachtige video-locatietour in Londen voor ons opschreef.
Wat ons Bond-fans bindt
En dan is daar natuurlijk de verzamelgekte, die zich bij elke fan weer op een andere manier manifesteert. Van verzamelingen die toch écht wel meeverzekerd moeten worden, tot gewoon een kleine, subtiele, relatief onopvallende Bond-boekencollectie. Iedereen beleeft James Bond op zijn of haar eigen manier. En dat maakt de wereld van James Bond zo leuk.
Die wereld wordt nog leuker als men naast alleen die vier woordjes “James Bond Will Return” ook weer verslag kan doen van een officieel persbericht waarin de Broccoli’s & Wilson’s de productie aankondigen van een nieuwe Bond-film. De levendigheid onder Bond-fans begint dan weer groter te worden, de webwinkels zien verkopen van Bond-gerelateerde zaken weer wat stijgen en er vindt weer wat meer interactie plaats tussen fans.
Dat laatste vind ik wellicht het interessantst om mee te maken. De discussies laaien weer op, de verschillen tussen fans komen weer meer aan de oppervlakte, evenals meningen over de aankomende Bond-film. En gelukkig gebeurt dat op jamesbond.nl op een uiterst respectvolle manier.
Zinloze zorgen?
Niet iedereen maakt zich dan ook in dezelfde mate zorgen over de staat van de James Bond-franchise als ik dat doe. En niet iedereen is het dan ook met mij eens dat een eventuele aankomende vertraging in de productie van Bond 25 niet goed is. Evenmin is niet iedereen het met mij eens dat afraffelwerk Bond 25 goed zou doen. Al deze dingen zijn mijns inziens een onwelkome ontwikkeling voor de franchise.
Wij als fans hebben op dat vlak natuurlijk weinig in te brengen. We trekken niet aan de touwtjes van de franchise, noch hebben wij de mogelijkheden om sturing te geven aan de geldmachine die Bond heet. Maar deze Bond-fan past er wél voor om het recente, minder positief getinte nieuws weg te wuiven als zijnde onbeduidend, zinloos of verwarrend. Nieuws doet niet proactief een appèl op de positieve emoties of negatieve emoties. Nieuws is niet erg mooi gestructureerd op de door ons gewenste momenten. En nieuws geeft al helemaal geen voorkeur aan meningen van mensen. Nee, het omgekeerde hoort juist het geval te zijn: nieuws dient mening te vormen, en dient soms ook mensen wakker te schudden.
Het bijna moedeloze Bond 25-project
Natuurlijk, het is soms om moedeloos van te worden. Deze week dook er ook weer onbevestigd nieuws op dat een eventuele vertraging van Bond 25 alleen maar aannemelijker maakt. Zo heeft filmmaatschappij Lionsgate nu z’n ogen gericht op 8 november 2019 om hun actie-blockbuster Midway in premiere te laten gaan, en zou Marvel Studio’s voor november en december inmiddels ‘vrijgekomen’ studioruimte in Pinewood Studios hebben afgehuurd om het nieuwe karakter Captain Britain tot leven te wekken (James Bond is toch de énige échte Captain Britain??).
De James Bond-franchise is in de kern géén arthouse-fenomeen, maar veel meer een blockbuster-fenomeen dat dient te vermaken en waarbij geldschieters liefst lopende band-werk afgeleverd willen zien.
Menig Bond-fan, en ook menig collega-redacteur, zal zeggen “Ach Gert, dan maar een jaartje extra vertraging!” of “Focus je toch lekker op al die dingen die ons Bond-universum nú al rijk zijn!”. Maar ik denk daar substantieel anders over. Hoe groter de pauzes, en hoe vaker zulke grote pauzes plaatsvinden, hoe minder James Bond onderdeel uit zou kunnen maken van ons collectieve filmbewustzijn. Dan komt er juist ruimte voor meer roddel en achterklap en minder Bond-nieuws dat er écht toe doet. Dan kunnen er langzaamaan minder nieuwe, frisse, interessante Bond-locaties bijgeschreven worden in de analen van onze reisverslagen. En dan worden het aantal Bond-avonturen in een gegeven periode gewoon minder talrijk. En zelfs die individuele Bond-avonturen hoeven dan ook niet meer per sé het predicaat “Certified Fresh” omgehangen te krijgen (Zie SPECTRE, dat notabene vier jaar na Skyfall verscheen).
Bond’s toekomst
Dat is niet alleen jammer voor de Bond aficionado die dit schrijft, maar ook voor onze kids. Het fenomeen ‘Bond’ is altijd het handigste uit te leggen met een nieuwe Bond-film in het vooruitzicht. From Russia With Love is een nagenoeg perfecte Bond-film. Het respect voor deze Bond-film is zich bij velen pas met de jaren gaan ontwikkelen. Daardoor is het nu wellicht wat makkelijker om ons te verplaatsen in die roemruchte jaren ’60 van de vorige eeuw. Maar voor de snelle, ongeduldige, twitterende adolescenten van nu zou zo’n film steeds meer een ver-van-mijn-bed-show kunnen worden. En toch, deze doelgroep wordt door andere filmmaatschappijen wél meer op z’n wenken bediend.
Ik heb niet het idee dat EON Productions zich dat ten volste realiseert. Het lijkt er momenteel op dat de prioriteit bij het familiebedrijf, met Barbara Broccoli en Gregg Wilson (Michael Wilson laat al erg veel taken over aan zijn zoon) voorop, niet bij Bond ligt. Struin de site eon.co.uk maar eens af, en je begrijpt dat dit als een simpel feit aangeduid kan worden.
Weer meer besef dat Bond vooral vermaak is?
Wil ik hiermee zeggen dat EON Productions nu maar sneller en vaker Bond-films moet produceren? Nee hoor. Want een Bond-liefhebber wil niet zomaar alwéér een leuke, nieuwe formule-film zien, maar idealiter ook een avontuur dat aangeduid kan worden als een zeer goede film, los van de Bond-stempel. Maar zelfs dán dient de liefde en passie voor James Bond nog wel allesomvattend te zijn, en dan in het bijzonder bij de Bond producers. Bij Barbara Broccoli, Michael/Gregg Wilson en co-producer Daniel Craig lijkt deze passie soms wat deukjes op te lopen.
Het lijkt er momenteel op dat de hoofd-prioriteit bij het familiebedrijf [EON Productions], met Barbara Broccoli en Gregg Wilson voorop, niet bij Bond ligt
En geef ze eens ongelijk. Het produceren van een Bond-film is tijdrovend, stressvol en in bijna alle opzichten een uitputtingsslag. Cast en crew kunnen dat beamen. En dat is al helemaal het geval als men zich realiseert hoe complex de eigendomsrechten van Bond vormgegeven zijn.
Maar hoe je het ook went of keert, de James Bond-franchise is in de kern géén arthouse-fenomeen, maar veel meer een blockbuster-fenomeen dat dient te vermaken en waarbij geldschieters liefst lopende band-werk afgeleverd willen zien. Wel uiterst goede films natuurlijk! Maar nog steeds als zijnde een onuitputtelijke, snelle serie van spionage-avonturen. Maar het lijkt soms wel alsof de Broccoli’s en Wilson’s daar niét meer aan willen. Daarentegen zijn andere grotere filmmaatschappijen en tech-bedrijven zich hiervan meer bewust. En ook de fanatiekere, immer lachende Tom Cruise weet dat. Of dit alles een goede ontwikkeling is voor ‘onze’ franchise, laat ik hier even in het midden.
Hów “James Bond Will Return”!?!?
In elk geval, “James Bond Will Return”. Dat is absoluut leuk, maar helaas begint dat anno nu een wat lege huls te worden. De vraag “Hów Will James Bond Return??” is in 2018 wellicht nog veel belangrijker geworden. En ja, ik zal het antwoord op die vraag waarschijnlijk nooit zelf proactief kunnen beïnvloeden. Maar dat neemt niet weg dat we dan maar stilletjes moeten afwachten. Elke stem, hoe klein, zacht en onbeduidend ook, is er eentje.
In de tussentijd ga ik me lekker vergapen aan de reisverslagen van Twan en Don. En in mijn welverdiende september-vakantie ga ik echt nog wel een Bond-roman herlezen. Alleen beste fans, lieve collega’s…ook dít avontuur heb ik inmiddels al zo vaak gelezen…
Jasper Hartog
Gosse Drent
Prima column Gert. Dank ook aan alle andere mensen van Jamesbond.nl Ik ben Rijk-Jan en besmet met het Bond virus sinds FYEO. Ik deel ook de zorgen over de aanstaande Bond productie. Dat gezegd hebbende zie ik graag dat er de tijd genomen word om met een goede film met hoge productiewaarden een degelijk script te ontwikkelen. Liever geen een gehaaste productie zoals Quantum bijvoorbeeld. Kwaliteit boven kwantiteit. Ik zie Daniel graag nog 1x terugkeren maar alleen als hij er zelf ook echt achter staat en zin in heeft. Na elke film roepen dit was de laatste en ik ben klaar met Bond doet mijn tenen krommen. Er zijn genoeg (jongere) acteurs die een moord zouden doen voor die rol. Ik vermoed zelfs in dat er binnen de gelederen van onze bond fanclub wel wat mensen zijn die de rol graag op zich zouden willen nemen. Over de lol terugbrengen in de franchise heb ik gemengde gevoelen. Elke Bond is zoals je ook aangeeft een afspiegeling van zijn tijd. Het is ook erg moeilijk om de juiste balans te vinden want zeg nou zelf wij hebben er na zoveel films ook allemaal een mening over. Lol ja maar niet over the top onelinners spuwen wat bijvoorbeeld in mijn ogen de Brosnan films heeft geschaad, nee. Misschien is dat ook meer een punt voor na Craigs run als James Bond en de volgende James Bond. Die zal weer op eigen wijze Bond gaan vormgeven voor de volgende generatie Bondfans.
Dank
Dank voor je reactie Rijk-Jan. Kan me heel erg vinden in jouw reactie. De Bond fan-community is natuurlijk ook zeer groot, van jonge tot oudere fans, en van Craig-supporters tot Brosnan-aanvoerders; iedereen heeft er uiteindelijk een mening over.
Wel hoop ik dat zowel Broccoli/Wilson als Craig iets meer passie en bevlogenheid tonen. Zoals jij zegt, het doet je tenen krommen dat Craig vooral positief praat over Bond als z’n loonstrookje ernaar is. Dat is jammer.
Kijk naar Henry Cavill bijvoorbeeld. Die jonge gast is constant positief, is wellicht niet de beste acteur, maar is een uitstekend PR-instrument voor z’n eigen Superman-rol:
https://www.instagram.com/p/BnpPIrmFN9n/
Nogmaals, dank voor je reactie, ook namens alle andere collega’s van JBN :-). Groet, Gert
Het financiële succes van de laatste Bond films lijkt ruimte te geven aan overige EON ambities. Als die ruimte er is, is daar niets op tegen. Wat voor ons fans, en menig producent en filmmaker, het summum in de filmproductie industrie is, namelijk het produceren van een ‘Bond film’, is voor EON al meer dan 50 jaar dagelijks werk. Dat ze ook eens naar wat anders snakken, kan ik me levendig voorstellen.
Problematisch wordt het als na het definitief opstarten van een nieuwe Bond er te veel onverwachte zaken gebeuren. De standaard korte productietijd van Bond laat dat niet toe. Boze tongen beweren dat de korte productietijd van amper een jaar, vanaf het moment dat er ergens in de wereld een camera begint te lopen, MGM ervan weerhoudt om met de première al voor de deur nog veranderen in het eindresultaat te verlangen…
Met een korte planning is er in ieder geval weinig ruimte voor andersoortige kopzorgen bij EON. En juist die krijgt EON als hun andere projecten tegen problemen aanlopen. Met hun productie van THE RHYTHM SECTION treffen ze het dit jaar bepaald niet, kunnen we rustig stellen. Trek je dan voor de nieuwe Bond film ook nog een regisseur aan met koudwatervrees (we zullen wel nooit te horen krijgen of dat misschien de echte reden is voor het afhaken van Boyle die onlangs nog steeds niet echt in de pre-productions versnelling zat) dan belandt je aardig in de problems als producent.
Daar waar andere filmmaatschappijen voor het blockbuster-fenomeen gaan (niet in de laatste plaats om zelf op termijn te overleven in Hollywood) zijn de Bond films altijd op voorhand van een financieel succes verzekerd, in tegenstelling tot meer dan tachtig procent van alle overige films die hun eigen budget niet of nauwelijks binnenspelen.
Maar na 56 jaar is de blockbuster-kick blijkbaar niet het hoogste goed meer bij EON. Al een tijdje wil men op 138 Piccadilly meer. De vraag is of de extra tijd die dat van EON vraagt voldoende wordt opgevangen door extra medewerkers of dat het ten koste gaat van de aandacht van het vaste leger aan Bond producers. Een antwoord op die vraag zou de fans wellicht wat gerust kunnen stellen. Een blik op IMDb bij de betrokken producers (met meer en minder strepen op de mouw) doet ons bepaald niet geruststellen… Natuurlijk, iemand als Steven Spielberg is altijd gelijktijdig met een belachelijk aantal projecten gelijktijdig bezig, maar voor EON is dat vooralsnog nieuw.
Voor het overige denk ik dat de achtergronden van alle troubles niet afwijken van wat al meer dan 100 jaar de achillespees van de industrie is: Achter de schermen is het meer een tricky- dan een show business.
Tot zover de ‘mening’ van deze fan. We vermaken ons hier ook wel zonder nieuwe film op korte termijn. En stijgt de waarde bij krapte niet…?
De foto en bijschrift van Gregg Wilson bij het artikel is er trouwens een van ‘meer dan duizend woorden’ :-)
Hey Gerard,
Dank voor je uitgebreide reactie. Kan me zeer sterk vinden in jouw commentaar, en heb er ook niet zo heel veel aan toe te voegen.
We kunnen alleen maar hopen dat Broccoli, Wilson en Craig weer zoiets hebben van “Yes! Gaan met die banaan!!”. Het nieuws van vandaag (Daily Mail, Baz Bamigboye) geeft ons een klein beetje hoop. Want het ziet ernaar uit dat Barbara Broccoli is wakkergeschud, en van hot (Londen) naar her (LA) vliegt om maar zo snel mogelijk een vervangende regisseur te kunnen vinden.
Wij fans kunnen uiteindelijk alleen maar afwachten hè Gerard ;-). Dank nogmaals (en voor alle andere verhelderende commentaren).
Groet, Gert
I see you don’t monetize your website, don’t waste your traffic,
you can earn additional cash every month.
You can use the best adsense alternative for any type of website (they
approve all websites), for more details simply search in gooogle: boorfe’s tips monetize your website