Voor het eerst sinds augustus 2017 was er onlangs weer officieel Bond 25 nieuws te melden. En niet zomaar nieuws: de namen van de regisseur en scenarist werden definitief bevestigd: Danny Boyle en John Hodge. Hun namen zongen al een tijdje rond in het gossip circuit maar nu is het dus zeker.
Barbara Broccoli en Michael G. Wilson zijn er na Sam Mendes wederom in geslaagd een Britse Oscarwinnaar als regisseur aan te stellen. Daar houden de overeenkomsten tussen Boyle en zijn voorganger Mendes echter wel een beetje op.
Boyle vs Mendes
Ik ken de filmografie van beide heren een beetje. Voor mijn gevoel is Mendes een regisseur van de meer klassieke stempel. Hij houdt van mooie totaalshots, stabiele montage en een nadruk op emotie. Dat zien we niet alleen terug in zijn contributie aan de Bondreeks maar ook in zijn andere films als American Beauty en Road to Perdition. Boyle daarentegen is meer een liefhebber van artistieke shots, snelle montage en een nadruk op stijl. Zijn twee meest succesvolle films, Trainspotting en Slumdog Millionaire, zijn hiervoor exemplarisch.
Met Mendes kozen de Bond producenten voor het vertrouwde, met Boyle kiezen ze voor het vernieuwende. In mijn januari-column sprak ik mijn wensen uit voor Bond 25: een regisseur die de 007 tradities omarmt maar ook nieuwe paden durft te bewandelen. En met de keuze voor Boyle willigen Broccoli en Wilson mijn wens in.
Purvis and Wade vs Hodge
Het vertrouwen dat zij in Boyle hebben is terug te lezen in de beslissing die ze hebben genomen rondom de scenarist. Bijna een jaar geleden werd aangekondigd dat Robert Wade en Neal Purvis (sinds ‘99 lid van de Bond familie) waren begonnen aan het script van Bond 25. Het schrijversduo lijkt nu echter als een dode Mathis bij het grofvuil te zijn gezet. Want Boyle was heel duidelijk: hij wilde enkel Bond 25 regisseren als het verhaal van Hodge als uitgangspunt zou dienen.
En wie is die John Hodge dan wel? Nou, hij en Boyle “go way back” tot de eerste speelfilm van de hand van Boyle: Shallow Grave. Hiervoor schreef Hodge het script. En de regisseur en scenarist werkten vervolgens ook samen bij Trainspotting (en haar vervolg), The Beach en A Life Less Ordinary. Films die bekend staan om hun vlotte dialogen en soms absurdistische verhaallijnen.
Gaan we dat ook terugzien bij Bond 25? De tijd zal het leren. Ik ben in ieder geval blij dat Boyle’s eis is ingewilligd en er vers bloed aan het scriptroer staat. Purvis & Wade klonken toch al niet bijzonder enthousiast en inspiratievol wanneer hen werd gevraagd naar de nieuwe Bondfilm.
Universal (Exports)
Het officiële persbericht van de Bond producenten bevatte nog een derde nieuwtje: de distributierechten liggen voor Bond 25 in handen van Universal Studios. Belangrijk nieuws want zonder een distribuant wordt geen enkele film gemaakt, ook niet een Bondfilm. Enkele Bondfans vroegen op Twitter al of de naam van de distribuant voor de gelegenheid niet gewijzigd kon worden in Universal Exports (de dekmantel van Bonds werkgever MI6).
Al bij al ben ik blij dat we los zijn. Het preproductie circus voor Bond 25 is voor mijn gevoel nu echt begonnen. Verwacht de komende maanden veel roddel en achterklap rondom “the next” Bond girl, schurk of titelsong. En vertrouw er zoals altijd op dat je het échte nieuws als eerste op jamesbond.nl kunt lezen!
De bovenste foto bij het artikel spreekt voor zich.
Je hoort Sam Mendes zeggen: “Ik doe er hierna nog een, en dan stuur ik je door naar die Danny Boyle.”
Hopelijk kan Boyle wat emotie in de franchise brengen want dat wordt in de Bondfilms gemist. Evenals suspense; ook stuk goedkoper voor Barbara dan als Gary Powell en de familie Corbould van wal steken.
Bij Bond zit de suspense eigenlijk voornamelijk in de acties, niet in het verhaal.
Ik opteer voor wat meer klassieke suspense in de films. De meest simpele methode daarvoor is dat de kijker soms meer weet dan de persoon in de film. Het probleem dat zich dan aandient is dat het verhaal op zulke momenten niet vanuit de protagonist wordt verteld. Ik zie mijn wens dan ook niet in vervulling gaan 🙁