Op internet verschijnen er ontzettend veel geweldige herinneringen naar Roger Moore. Eén daarvan komt van ene Marc Haynes uit Londen. Hij vertelde op Facebook over zijn ontmoeting met Roger Moore. Een zeer bijzonder verhaal dat het charmante en humoristische karakter van Roger Moore onderstreept. Het verhaal is viraal gegaan.
Vertaald naar het Nederlands, origineel bericht onderin.
Toen ik zeven jaar oud was ergens in 1983, in de dagen dat de business lounges op vliegvelden nog niet bestonden, was ik met mijn grootvader op het vliegveld van Nice. Ik zag Roger Moore bij de vertrekhal zitten terwijl hij de krant aan het lezen was. Ik vertelde tegen mijn grootvader dat ik zojuist James Bond had gezien en vroeg aan hem of hij aan hem zijn handtekening kon vragen. Mijn grootvader had geen idee wie James Bond of Roger Moore was. We liepen naar hem toe. Mijn grootvader zei tegen Roger Moore: “Mijn kleinkind zegt dat u bekend bent. Mag hij uw handtekening?”
Op Roger Moore’s charmante manier vroeg hij mijn naam en zet hij zijn handtekening op de achterkant van mijn vliegticket, met een persoonlijke tekst en de beste wensen. Ik was door het dolle heen. Toen we terug liepen naar onze stoelen, keek ik naar de handtekening. Het was moeilijk te lezen, maar er stond zeker weten geen ‘James Bond’.
Mijn grootvader keek er na: “Er staat Roger Moore op” – ik heb geen idee wie dat is. Ik zei tegen mijn grootvader dat hij het verkeerd had gesigneerd, en dat hij iemand anders naam erop heeft gezet. Mijn grootvader liep terug naar Roger Moore en hield hem het getekende vliegticket voor.
[mks_pullquote align=”right” width=”300″ size=”20″ bg_color=”#aa9a6e” txt_color=”#ffffff”]”Mijn kleinzoon zegt dat je de verkeerde naam hebt opgeschreven. Hij zegt dat jouw naam James Bond is.”[/mks_pullquote]
Ik herinner me dat mijn grootvader tegen hem zei: “Mijn kleinzoon zegt dat u de verkeerde naam hebt opgeschreven. Hij zegt dat u James Bond heet”. Roger Moore keek even op en liep vervolgens naar mij toe en leunde zich over. Hij trok zijn wenkbrauwen op en fluisterde tegen mij: “Ik moet ‘Roger Moore’ opschrijven, omdat anders Blofeld erachter komt dat ik hier was.” Hij vroeg me tegen niemand te zeggen dat ik James Bond had gezien, en hij bedankte me dat ik het geheim wilde houden. We gingen weer terug naar onze stoelen. Mijn grootvader vroeg me of hij nou getekend had als ‘James Bond’. “Nee” zei ik tegen hem. “Ik heb het verkeerd gezien” Ik werk nu samen met James Bond.
Velen jaren later, werkte ik als scriptschrijver bij een project waar UNICEF bij betrokken was. En Roger Moore deed mee aan de opname als ambassadeur voor UNICEF. Hij was geweldig. En terwijl de cameraman alles klaar zette, vertelde ik mijn verhaal over onze ontmoeting op het vliegveld van Nice. Hij was verheugd toen hij het verhaal hoorde. Hij zei: “Nou, ik herinner het me niet meer, maar ik ben blij voor je dat je James Bond hebt ontmoet.” Dat was een geweldige reactie.
En toen deed hij iets briljants. Na de opnames, liep hij langs me heen richting zijn auto. Hij wachtte, keek alle kanten op, trok zijn wenkbrauwen op en fluisterde naar mij: “Uiteraard herinner ik onze ontmoeting in Nice nog. Maar ik zei net niks, vanwege de camera crew. Want één van hen kan zomaar eens werken voor Blofeld.”
Ik was net zo opgewekt als toen ik 7 was. Wat een man. Wat een geweldige man.
Origineel bericht
Reageren