Twan ArtsIn onze meest recente podcast bespreken we één van onze favoriete James Bond films; From Russia With Love. Sean Connery maakt voor de tweede keer zijn opwachting als James Bond. De heren aan tafel zijn het er unaniem over eens dat Connery hier in topvorm is.
Het verhaal van From Russia With Love draait grotendeels om Bondlady Tatiana Romanova. Zij lokt, in opdracht van S.P.E.C.T.R.E., Bond naar Istanboel. Daar maken we een boottochtje in de catacomben onder de oude stad en ontmoeten we Kerim Bey en zijn tientallen zonen.
De film uit 1963 bevat voor het eerst een aantal ingrediënten dat een vast onderdeel zou worden van het o zo smakelijke James Bond recept. Zo zien we voor het eerst een korte openingsscène voordat de begintitels over het scherm rollen. Deze pre-title sequence, voorafgegaan door de iconische gunbarrel, werd een element van de Bondfilms dat door andere televisieseries en films werd overgenomen.
Mysterieuze man met kat
Ernst Stavro Blofeld maakt in deze film ook voor het eerst zijn opwachting. In plaats van de schurk direct vol in beeld te brengen, zien we van Blofeld de eerste films alleen zijn handen en zijn kat. Dit bouwt op naar de uiteindelijke onthulling van onze kale baddie in You Only Live Twice. Het slechts deels in beeld brengen van een belangrijk karakter zien we natuurlijk vaker terug in films en series. Er is weinig fantasie voor nodig om te bedenken waar de makers van Inspector Gadget hun inspiratie vandaan hebben gehaald.
Beoordelingsgesprek S.P.E.C.T.R.E.-stijl
Bij menig HR-adviseur zal de manier waarop Blofeld zijn slecht functionerende medewerkers bestraft in het verkeerde keelgat schieten. In deze film is Kronsteen het slachtoffer van het korte lontje van de grote baas. In de films die hierop volgen zien we dezelfde techniek regelmatig terugkeren.
De opmaat naar de James Bond rage
Na het succes van From Russia With Love werd snel een begin gemaakt met de pre-productie van de derde James Bond film, Goldfinger. Na de première van deze film in 1964 brak de grote James Bond rage uit. De spionnenfilms en –series schoten als paddenstoelen uit de grond. Werkelijk iedereen wilde een graantje meepikken van het enorme succes van de Bondfilms. Desalniettemin lag voor ons, het podcastteam, het hoogtepunt van de Bondserie misschien wel een film eerder…
Andere podcasts terugluisteren? Dat kan! Klik op deze link.
Jorrit van der Valk
Gosse Drent
Jasper Hartog
Bob kwam niet mooi in het midden van de gun barrel uit. Zal iets met het mooie loopje van hem zijn geweest dat niet reproduceerbaar bleek (!) waardoor men alsnog voor de scheve versie koos. Voor een optische oplossing werd vreemd genoeg ook niet gekozen.
Trouwens, de ‘moord’ op Bond was in de tuin van Pinewood met Heatherden Hall als achtergrond. Dat miste ik in jullie verhaal.
Vervolgens zag ik dat de Podcast meer dan 2 uur duurde. Haha! Andere keer luisteren we verder.
Overigens was editor (later regisseur) Peter Hunt geniaal in zijn werk. In een scene zie je Rosa Klebb langzaam naar het aquarium met de Siamese vechtvisjes lopen. Maar aangezien Hunt te weinig materiaal had, gebruikte hij datzelfde stukje film, en liet het ‘re-winden’. Waardoor het lijkt alsof Rosa Klebb terugloopt. Maar dat is gewoon de ‘re-wind’.
Even later doet hij eenzelfde trucje door een nep-achtergrond achter Rosa Klebb te zetten (op het moment dat Klebb zit, en Kronsteen staat). Heel inventief, voor de weinige filmrollen die voor FRWL zijn geschoten.
Het écht goede aan FRWL vind ik persoonlijk nog steeds het thriller-plot, het pure spionage-element. En enkel deze Bond-film (misschien ook TLD) weet de kijker vanaf het begin wat het plot is van de schurken-club. Als kijker weet iedereen wat S.P.E.C.T.R.E., Blofeld, Klebb en Grant van plan zijn: MI6 en vooral Bond een loer draaien. Dus als kijker weet je ook dat James Bond 007 niks weet van dat smerige plot.
Dát is de kwaliteit van deze Bond-film: Dat uiterst smerige plot. Het zit zo goed in elkaar, en het is wellicht het meest persoonlijke/gemene wraak-plot ooit voor de duur van een hele film.
Voor alle andere Bond-films is het plot meer in omgekeerde volgorde geschreven: Wij weten wat Bond van plan is, maar de uiteindelijke ‘dirty scheme’ blijft langer over aan onze verbeelding. Ergens hoop ik dus, dat Bond 25 (werktitel: “Shatterhand”) hier ook weer een beetje lering uit trekt.